کد خبر: ۷۷۳۲
۲۱ آذر ۱۴۰۲ - ۱۳:۱۲

رویای فضانوردی دختر کاراته‌کار

صالحه قدم‌یاری دختر ده‌ساله محله عسکریه است که برای اینکه بتواند پا‌به‌پای برادر بزرگ‌ترش تمرین کند و حریف تمرینی او باشد، وارد این رشته ورزشی شده است.

صالحه قدم‌یاری دختر ده‌ساله محله عسکریه است که برخلاف بسیاری از افرادی که با انگیزه قهرمانی وارد رشته ورزشی می‌شوند، برای اینکه بتواند پا‌به‌پای برادر بزرگ‌ترش تمرین کند و حریف تمرینی او باشد، وارد این رشته ورزشی شده است. حدود دو سال از شروع ورزش صالحه می‌گذرد و آمادگی جسمانی خوبی دارد و به تازگی مقام دوم نونهالان استان را در بخش کومیته به‌دست آورده است. دوستانش هم که موفقیت او را دیده‌اند، حالا به ورزش علاقه‌مند شده‌اند.

 

- چرا این ورزش را انتخاب کردی؟
برادر بزرگ‌ترم به کلاس کاراته می‌رفت. زمانی‌که تمرین می‌کرد، من را به‌‌عنوان حریف انتخاب می‌کرد. از ضربه‌هایی که می‌زد، اذیت می‌شدم. هنگامی‌که مادرم پیشنهاد رفتن به کلاس ورزشی کاراته را داد، قبول کردم، به این امید که قدرتم از برادرم بیشتر شود و حریف ضربه‌هایش بشوم.

- حالا با برادرت به‌عنوان حریف تمرین می‌کنی؟
بله. حالا به سطحی رسیده‌ام که می‌توانیم با یکدیگر تمرین کنیم. گاهی هم مادرم حریف تمرینی‌ام می‌شود.

- چقدر به این ورزش علاقه‌مند هستی؟
راستش را بخواهید ابتدا این رشته را چندان دوست نداشتم و فقط به فکر قوی‌شدن بودم. مدتی از تمرینم که گذشت، انگیزه ابتدایی‌ام جایش را به علاقه داد. حتی آن‌قدر وابستگی‌ام به این ورزش زیاد شد که گاهی در مهمانی‌های خانوادگی شرکت نمی‌کردم. روزهای فرد که تمرین می‌کنم، برایم روزهای خاصی است. حتی بین کلاس زبان و کاراته، کاراته را انتخاب کردم.

- چه حسی داشتی وقتی مقام دوم استان را به دست آوردی؟
گریه کردم؛ زیرا برای قهرمانی استان تمرین کرده بودم، اما شانس با من یار نبود. امیدوارم در مسابقه بعدی قهرمان شوم. مادرم ناراحتی‌ام را که دید، نصیحتم کرد و گفت راهی طولانی در پیش دارم و این اولین و آخرین مسابقه نیست. باید خودم را برای آینده آماده کنم. این مسابقه تجربه خوبی برایم بود.

- مسابقه‌ها یا تمرینات کاراته‌کاران را تماشا می‌کنی؟
بله، تلویزیون مسابقه‌های بسیاری در این زمینه پخش می‌کند. تماشای مسابقات انگیزه ما را زیاد می‌کند و ازطرفی با تکنیک‌های جدید آشنا می‌شویم.

- می‌خواهی این ورزش را تا چه مرحله‌ای ادامه بدهی؟
آرزوی هر ورزشکاری، قهرمانی در سطح بین‌المللی است که من نیز چنین علاقه‌ای دارم. اما دوست دارم از مقطعی به بعد مربی باشم و تجربه‌هایی را که دارم، دراختیار دیگران قرار بدهم. البته مربی بودن با آسیب‌دیدگی کمتری همراه است.

- به جز ورزش، اوقات فراغتت را چگونه پر می‌کنی؟
کهکشان، نجوم و فضانوردی را بسیار دوست دارم. از کتابخانه مدرسه، کتاب‌هایی درباره این موضوع به امانت می‌گیرم. شاید در آینده یک کاراته‌کار فضانورد بشوم.

- این ورزش را به سایر دختران و بانوان توصیه می‌کنی؟
دختران باید بلد باشند که از خودشان دفاع کنند. بدون شک ورزش در هر رشته را به همه دختران توصیه می‌کنم.

ارسال نظر
آوا و نمــــــای شهر
03:44